Φουγάρο | 01.08.2014
Παρασκευή και Σάββατο,1 & 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στο ΦΟΥΓΑΡΟ στις 8.30 μ.μ.
Πώς να αντιδράσεις όταν ένα παιδί στα δεκαπέντε του λέει μπροστά στον κινηματογραφικό φακό: «Το ότι είμαι άστεγη δεν σημαίνει ότι δεν έχω ζωή»; Μάλλον στριφογυρίζεις αμήχανα στην καρέκλα. Μιλάει αντικρίζοντας κατά πρόσωπο τον θεατή με το δικό της πρόσωπο να είναι εντυπωσιακά ζωγραφισμένο. Κάτι που έκανε τότε, το 2009, με επιμέλεια κάθε πρωί πριν πάει στο σχολείο. «Όταν ζωγραφίζω νιώθω ευτυχισμένη, ειδικά όταν αυτό το κάνω στο πρόσωπό μου», προλαβαίνει να πει στον θεατή που αρχίζει να αναρωτιέται μήπως βάφτηκε έτσι μόνο για χατίρι του φακού. Inocente, που σημαίνει στα Ισπανικά αθώα, είναι το όνομά της και πρόκειται για παιδί Μεξικανών μεταναστών, που βρέθηκαν όχι από τη νόμιμη οδό, στο San Diego της Καλιφόρνιας. Έδειξε στην εφηβεία της ότι έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τα ζωηρά χρώματα. Έως το 2009, όπως αφηγείται, μόλις 3 μήνες έμεινε μαζί με τη μητέρα και τα αδέλφια της στο ίδιο μέρος. Διότι από παντού τους έδιωχναν. Αλλά και με την ταλαιπωρημένη μητέρα της, που ήθελε κάποια στιγμή να πηδήξουν μαζί από μια ψηλή γέφυρα, οι σχέσεις της δεν ήταν οι καλύτερες. Για καλή της τύχη στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει κέντρο που δίνει μια ελπίδα στα άστεγα παιδιά (1 παιδί σε κάθε 45 παιδιά είναι άστεγο) να εξελιχθούν με βάση κάποια ίσως και απροσδόκητα ταλέντα. Η Inocente, με τα πολύ ζωηρά της χρώματα, κίνησε την προσοχή των ανθρώπων του κέντρου A.R.T.S. (A reason to survive) και της ανέθεσαν να ετοιμάσει 30 πίνακες μέσα σε 3 μήνες ώστε να της οργανώσουν μια δική της έκθεση. Πότε με δάκρια και πότε με ένα πικρό χαμόγελο μας διηγείται τα όσα είχαν συμβεί μέχρι τότε. Είναι ένα ντοκιμαντέρ πλημμυρισμένο στο χρώμα αλλά πώς να χαρείς; Κουβαλάει μια ασήκωτη ενοχή. Εμένα μου φάνηκε πως ποτέ δεν θα είναι πραγματικά ευτυχισμένη, σαν κάποιον με βαριά εγκαύματα που αποκλείεται να απαλλαγεί από όλα τα σημάδια, αλλά γυρίζοντας στο σπίτι είδα στο Facebook ότι τον Μάιο είχε κάνει έκθεση στη Νέα Υόρκη και μόλις προχθές είχε πάρει την πράσινη κάρτα οπότε τώρα, εικοσάχρονη πια, μπορεί μετά από 15 χρόνια να πάει μέχρι το Μεξικό να δει τα αδέλφια της. Αξίζει να τη γνωρίσετε. Υ.Γ. 1: Το ντοκιμαντέρ Inocente, που έχει πάρει βραβείο Όσκαρ το 2012, φρόντισε να έλθει στην Ελλάδα (με τη βοήθεια και της αμερικανικής Πρεσβείας) το EXILE Room, που είναι ένας μη κυβερνητικός οργανισμός με εμμονή στο ντοκιμαντέρ και προσφέρει έμπνευση και εκπαίδευση σε σινεφίλ, επίδοξους και επαγγελματίες κινηματογραφιστές μέσα από προβολές, εργαστήρια, ομιλίες και ό,τι άλλο προκύψει. Θα προβληθεί με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟ, 1+2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στο ΦΟΥΓΑΡΟ* στις 8.30 μ.μ. * Το Φουγάρο είναι ένας νέος πολυχώρος στις παρυφές του Ναυπλίου, ένας χώρος τέχνης και ζωής με αποστολή να συγκινεί, να ερεθίζει, να εμπνέει και να κινητοποιεί τις πνευματικές και δημιουργικές δυνάμεις της ευρύτερης περιοχής, αλλά και κάθε επισκέπτη ξεχωριστά! Έχει θέα μία υψικάμινο 36 μέτρων σε έναν αναδιαμορφωμένο εργοστάσιο τοματοπολτού, ανάμεσα σε πλατάνια, πορτοκαλιές και ανθόκηπους. ΦΟΥΓΑΡΟ: Ασκληπιού 98, Ναύπλιο, τηλ: 27520.47300, www.fougaro.gr Υ.Γ 2: Και αξίζει, θα ρωτήσει κάποιος, αν δεν είσαι εκεί δίπλα να πας έως το Ναύπλιο για ένα ντοκιμαντέρ της μιας και κάτι ώρας; Έχω να απαντήσω το εξής: Αν είσαι από αυτούς που δεν διστάζουν να πηγαίνουν και μέχρι την Επίδαυρο για να δουν τα καραγκιοζιλίκια που μερικές θεατρικές παρεούλες παρουσιάζουν για «αρχαία έργα», αυτό με την Inocente είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και πιο καλαίσθητο. πηγή http://www.protagon.gr